Vakantie met Susanne en Helga
Juli 1986
Eindhoven 12 juli, stralend weer. kilometerstand 55112
De bus gestart en door Ilse uitgezwaaid. Via de Schermerstraat, waar we Susanne ophaalden, reden we richting België en daarna via Hasselt, St. Truiden, Namen en Philipville naar Couvin. Hier maakten we de eerste echte stop. De stoeltjes en tafel werden tevoorschijn gehaald, dat ging “moeizaam”, vier mensen hebben nu eenmaal meer bagage dan twee. Op ons gemak gegeten. Daarna reden we Frankrijk binnen, veel eerder dan verwacht. Gerard stond op de rem en de twee meiden achterin schoven als het ware Frankrijk binnen. Gelach en gebrul achterin want de hele handel moest weer op zijn plaats geschoven worden. Dat probleem bleef bestaan, iedere keer als Gerard flink moest remmen schoof de handel heen en weer. Niet praktisch.
Via Rozoy, Laon, reden we naar Chateau Thierry, een leuke plaats, redelijk druk. We besloten echter om ons eerst op de camping te installeren en dan terug de stad in te gaan voor een terras. Achteraf een goed idee, want de luchtbedden voor de meiden waren we vergeten in te pakken. Dus toen op een holletje de stad in en twee matelats pneumatique gekocht. We werden geholpen door een Nederlandse dame, dat was een aangename verrassing. Want
we wisten niet zo snel hoe een luchtbed in het Frans heette. De zaak was toen zo geregeld.
Afijn toch nog een terras gezocht en onderuit gezakt in de zon. Het was me het dagje wel………..
Chateau-Thierry 13 juli
Goed geslapen, een bakker gezocht, ontbeten en de boel ingepakt. In Sens namen we de eerste koffiepauze. We stonden onder een sterk ruikende boom en dichtbij een fontein. Een heerlijke stop in het zonnetje. In Argent sur Sauldre stonden we in een park achter de kerk op een prachtige picknickplaats. Snel een salade gemaakt van tonijn, tomaten, komkommer en olijven. Dit smaakte voortreffelijk. Vandaar ging het weer richting Zuid-West en we besloten te stoppen in Chabris sur Cher. Een zeer rustige camping, alleen de beesten waren ontelbaar. De camping werd gerenoveerd en we konden gaan staan waar we wilden.
Chabris 14 juli, nationale feestdag.
De bakker kwam in alle stilte ’s morgens vroeg langs wat wel een bof was want dat bespaarde me een wandeling naar het dorp. Een “ronde” madame zat op het kantoor. Ze hield wel van een praatje over deze en gene uit het dorp. Helaas snapte ik de helft er niet van. De caravans en tenten van de Fransen waren versierd met vlaggen. We zijn pas tegen 11.30 uur vertrokken en dan is de dag te kort om veel te rijden.
 Op Chatillon-plage vonden we met moeite een plaats op de camping. Het plaatsje lag tussen het riet, eigenlijk heel knus, maarrrrr ineens kwam er een trein voorbij gedaverd, daar werden we niet vrolijk van. Helaas hadden we geen andere keus en bleven dus op die plek staan.
’s Avonds zijn Gerard en ik het dorpje ingelopen. Helga en Susanne bleven liever bij de tent. We zaten op circa 10 minuten lopen van het strand en 20 minuten van het dorp. Allebei dus goed beloopbaar. Voordat we naar bed gingen werd “Boggel” tevoorschijn gehaald en namen we revanche. Helga won deze keer.
Chatelaillon-Plage 15 juli
Slecht geslapen, de trein blijft ieder uur komen en de snelweg ligt ook erg dicht in de buurt. Vroeg op en brood gehaald.
’s Middags naar het strand; daar was het goed heet. ’s Avonds naar het Hippodrome gelopen in de hoop dat onze twee meiden konden paardrijden. Helaas werden deze paarden alleen voor koersen gebruikt. Heel verrassend stond naast het Hippodrome een oude gerestaureerde woonwagen (zo’n Pipo de Clownwagen). Daar vroegen we ook iets over de paarden en toen bleek het een Nederlands echtpaar te zijn. Ze kwamen allebei uit Eindhoven; Blanche Mul en Rolf Grooten, onbekende namen maar toch heel leuk en we hebben een poos met hen gesproken.
Chatelaillon-Plage 16 juli
Een stralende dag, geen wolkje aan de lucht te zien. Susan en Helga naar het strand en wij liepen naar het dorp, op een terras neergestreken. ‘s Middags moesten we in de voortent lunchen zo heet was het in de zon en op ons plekje was er midden op de dag geen schaduw te vinden. ‘s Middags ben ik met de twee meiden naar het strand gegaan. Gerard bleef bij de bus; hij was nog rood van gisteren. Op het strand, in de schaduw natuurlijk, een brief naar Moeke en Ilse geschreven. Louise gebeld en met Ilse en Wil ging alles goed!!. Met de oom van Susan minder, hij ligt op de I.C. en daarom hebben Fransje en Ab besloten niet op vakantie te gaan. Morgen zullen we de familie Luiken even bellen om te zien hoe het ervoor staat en wat de plannen nu zijn. Jammer voor Helga en Susan voor de verdere vakantie, helaas….
Chatelaillon-Plage 17 juli
Slecht geslapen, allemaal vanwege de verbrandde lichaamsdelen en daardoor hoor je alle geluiden ’s nachts des te sterker. Helga was deze ochtend niet erg lekker, een lichte zonnesteek. Duizelig, misselijk en een spierwit gezichtje; dat zakte enigszins en ’s middags reden we naar La Rochelle. We wilden de oude haven gaan bekijken. Helaas moesten Helga en ik achter blijven, Helga was behoorlijk ziek.
Gerard en Susan zijn samen de oude haven gaan bekijken en met een uurtje waren ze weer terug en na een ijsje de camping weer opgezocht. Terug op de camping Helga even rustig in de bus gelegd. Susan en ik hebben Eindhoven gebeld en de laatste nieuwtjes uitgewisseld, dat was even heel fijn. Daarna voor de inwendige mens gezorgd en de post weg gebracht.
Chatelaillon-Plage 18 juli, stralend weer
Om 8.00 uur opgestaan, ontbeten en de boel weer ingepakt. Allereerst naar het postkantoor voor geld, onontbeerlijk in dit land.
De eerste stopplaats vonden we in Matha aan de rand van een zonnebloemen veld. Heerlijk koffie gedronken. We reden zo langzamerhand de Dordogne in met af en toe haarspeldbochten. Via Roulac, Angoulème, Marthon, Nontrou vonden we vlak bij Thiviers een leuke plek om te stoppen. Het landschap was prachtig. Susanne lag met haar hoofd uit het raam te slapen, vond ze zalig. Af en toe nam zij wat van de omgeving in haar op.Helga lag met gespreide armen op het bed in de bus. Verder langs Pompadour, Seillnac en in Tulle stopten we nog een keer om de twee meiden achter in de bus niet te laten verpieteren.
Om 17.30 uur kwamen we in Argentat. Camping “au Soleil d’Oc” was prima en had nog een plaatsje onder de notenbomen en aan een wei met koeien. In de Dordogne konden we nog zwemmen. Toen we vanaf de receptie naar ons plaatsje wilden rijden startte de bus niet meer. De buurman van de campingbaas moest er aan te pas komen. Het startslot was niet helemaal in orde, na een beetje wringen liep de bus weer, een pak van ons hart. Door al deze onverwachte gebeurtenissen zaten we laat aan tafel.
Argentat 19 juli, stralend weer
Zalig geslapen; weinig ontbijt want de bakker kwam pas om 11.30 uur. Helga en Susan sliepen een gat in de dag. We hebben eerst een rondje camping gedaan om te kijken waar we terecht gekomen waren; een prachtige omgeving en op de Dordogne werd veel met kano’s gevaren. Terug op ons stekkie. Koffie gedronken en de bakker afgewacht. Daarna het ontbijt en de lunch maar gecombineerd.
Een Fransoos kwam vragen of we zin hadden de Dordogne per kano af te zakken; helaas hadden we wel zin maar geen ervaring en die moest er volgens hem toch wel iets zijn.
’s Middags Argentat bezocht en wat kleine boodschappen gedaan. Tot onze verbazing zagen we op een affiche “prommenade å Cheval”; meteen erop af en een afspraak gemaakt voor de volgende dag 9.00 uur. We zijn heel benieuw.
Moeke gebeld. Terug op de camping de Dordogne ingedoken, die was heeeel erg koud.
Het eten werd een zootje; ik had mijn kookdag niet.
Argentat 29 juli, stralend weer
Vroeg uit de veren; Susan en Helga hadden om 9.00 uur een afspraak om te gaan paardrijden. Bij de stallen aangekomen stonden er twee paarden gezadeld; volgens Helga waren het Haflingers. Susan kreeg Pomme en Helga Lord. Mooie paarden; zandkleurig met vlassige manen en staarten. De dames gingen 2 uur rijden. Wij dus terug naar de camping voor het ontbijt. Tegen elf uur waren we weer terug bij de manege. Ze waren samen met de gids hoog de Dordogne ingegaan. Geweldig!! (kosten 160 ffr.)
Bij de koffie hadden we vandaag lekkere taartjes met aardbeien.
Kanovaren is er vandaag niet meer van gekomen; we waren te lui. Gerard heeft nog wat rond geslenterd over de camping en van de ingang een paar foto’s gemaakt. De voorgevel van de boerderij had veel weg van een kasteel; de achterkant was lelijk. Naast ons plaatsje zat een schilder; hij hield van de notenbomen waaronder we stonden en hij schilderde met plezier deze bomen. We hebben nog even zijn werk bewonderd.
De avond brachten we door met badminton en kaarten.
Argentat 21 juli, stralend weer
Susanne’s vader is jarig vandaag. Dat ontdekten we toen we op het postkantoor stonden; dus even gefeliciteerd. Postzegels gekocht en een cheque ingewisseld, daarna op weg naar Mende. We hadden een prachtige route uitgestippeld door berg en dal en over haarspeldbochten. Voor Montsalvy maakten we de eerste stop zowaar op een echte “picnic”.
Weer verder gereden zagen we Entraygues diep onder ons in het dal van de Lot liggen. Via Etaing reden we over een heel oud bruggetje het stadje binnen en volgden de “Gorges du Lot”. In het begin was het erg rotsachtig en in de diepte konden we de rivier bijna niet zien liggen. Vlak voor Bozoub vonden we een mooi uitkijkpunt en daar gebruikten we onze lunch. Daarna in een ruk door naar Mende; de camping lag 3 km. buiten de stad en viel behoorlijk tegen. ’s Avonds besloten we om door te trekken naar Viols le Fort, camping “Domain de Cantagrils”. Daar konden de meiden ook paardrijden.
Mende 22 juli, stralend weer
De camping afgerekend, op de bakker gewacht voor vers brood en toen op weg naar Cantagrils. Het stukje terug naar La Camarque was vervelend, de weg naar Millau was goed.
Millau ligt in een dal, we kwamen van boven zodat we een prima zicht hadden op het plaatsje. Nadien klommen we weer omhoog en reden een behoorlijk stuk over de hoogvlakte en daarna kwamen we in het dal van de Lodève terecht. Het was werkelijk een prachtige rit. In Gignac hebben we de lunch gebruikt en toen door naar Cantagrils waar we plaatsje 48 kregen. De plek ingericht en meteen op weg om het paardrijden voor de volgende dag af te spreken. We hebben laat gegeten en veel gelezen.
St. Martin de Londres 23 juli, bewolkt weer
Redelijk vroeg wakker; lekker gedoucht en heel rustig naar de winkel gewandeld voor brood. Helga en Susan om 10.00 uur uit hun tent gehaald. Ze waren een beetje naar beneden gezakt; hun tentje staat scheef, overigens hadden ook zij goed geslapen.
Het was fris weer; een hele goede rustdag. Helga en Susan gingen rijden (abonnement 350 ffrs) Helga kreeg Flesch en Susan een paard zonder naam. Vreemd. Het rijden was weer geweldig. Gegeten en daarna dook ik vroeg het bed in, de anderen bleven verwoed lezen.
St. Martin de Londres 24 juli, stralend weer; flinke wind
Vroeg wakker; dan heb je meestal de ruimte in de toiletgebouwen; Gerard is brood halen. De meiden wakker gemaakt, samen ontbeten. Daarna even naar St. Martin de Londres gereden voor wat extra boodschappen. Door het stadje gewandeld en koffie gedronken op een klein, schattig pleintje.
‘s Middags heerlijk gezwommen met Helga en Susanne. Later op de middag zijn zij weer gaan paardrijden en wij hebben geluierd; wat moet je anders op vakantie.
St. Martin de Londres 25 juli, zonnig, windveren, heet
Vroeg opgestaan, de anderen sliepen uit. Brood gehaald en de tennisbaan besproken voor 17.00 uur. Dat viel niet mee om na 14 dagen weer eens op de baan te staan en wat voor een baan!! Die all weather banen zijn razend snel en onze conditie liet echt te wensen over. Maar al met al was het toch goed bevallen dus meteen voor de volgende dag weer een baan besproken.
Om 20.30 zijn Helga en Susan nog even gaan zwemmen; het zwembad werd verlicht door schijnwerpers die onder bij het restaurant waren geplaatst. Heel erg leuk en het was aangenaam warm water. Iets gedronken en daarna terug naar onze plek.
St. Martin de Londres 26 juli, bewolkt, heet
We werden pas om 9.30 uur wakker; erg laat voor onze doen. Gerard en ik besloten om naar Clermont l’Herault te gaan; Helga en Susan bleven thuis wat rommelen. In Clermont was weinig te beleven. Tegen half vier waren we weer terug. We hebben even een duik genomen in het zwembad en daarna getennist. De meiden waren al paardrijden en hadden het meisje van schuin tegenover ons meegenomen. Geprobeerd Louise te bellen, helaas niet gelukt.
Gebarbecued ondanks de hevige wind; die maakte het echter wel aangenaam en we bleven dan ook lang buiten zitten.
Beschrijving van de camping:
Tussen de Middellandse zee en Cevennes (30 km.) en 20 km. ten noorden van de Universiteitsstad Montpellier. In een prachtig domein van 500 ha. Op een beboste heuvel. Schaduwrijke plaatsen van circa 100 m2, omringd door steeneiken. Een echte oase van kalmte en rust, de zon van het zuiden. Alle comfort: water, elektriciteit, luxe sanitair, snackbar, winkel. Uitgebreide ontspanningsmogelijkheden; reuze zwembad, tennis, ranch, minigolf, volleybal en kinderspeeltuin.
 St. Martin de Londres 27 juli, stralend heet weer
Helga en Susan zijn vroeg gaan zwemmen. We ontbeten dus laat in de ochtend. Na de lunch een duik genomen in het zwembad en verder liggen smoren in de zon.
Gerard heeft inmiddels de voortent al opgeruimd en moest nadien onder de douche, zag zwart van het zand en stof. Susan en Helga zijn afscheid gaan nemen van de paarden en hebben natuurlijk nog foto’s genomen.
’s Avonds wezen eten bij “Le Mas du Loup” in St. Martin de Londres. Het eten smaakte heerlijk maar werd in een sneltreinvaartje opgediend en dat waren we niet gewend in Frankrijk. Terug op de camping nog even met onze Belgische achterburen gesproken; zij zouden dinsdag gaan vertrekken. Hij had overigens een vreselijke hik van de wijn waar iedereen ontzettend om moest lachen. Laat het bed ingegaan; het was verrukkelijk buiten, het leek wel een tropennacht.
St. Martin de Londres 28 juli, stralend heet weer
De wekker van Helga ratelde om 8.30 uur. We vertrekken weer vandaag. Terwijl Gerard en de meiden inpakten ging ik afrekenen bij de receptie. Dat duurde wel even en toen ik terug kwam konden we meteen vertrekken. Onze Belgische buurman en gezin zwaaiden ons gedag. Daar gingen we dus weer, via de ranch naar St. Martin de Londres waar prachtige huizen staan. In Anduze maakten we de eerste stop. Anduze is een prettig en gezellig dorp. Gewinkeld en ijsjes gegeten. Een Nederlandse krant was er niet te vinden.
We liepen langs de Gardon terug naar de auto en zochten daarna een plaatsje aan deze rivier om te zwemmen en te eten. We vonden een plekje bij Pont de Ners.
De tafel uit de auto gehaald een salade gemaakt met een camembertje en we aten weer.
Daarna reden we naar Uzes, maar we hadden pech op maandag zijn daar bijna alle winkel gesloten. Heel jammer, maar na een versnapering gingen we op weg naar Entrechaux.
Tegen half zes waren we daar maar het duurde erg lang voordat we de camping “Des Trois Rivieres” gevonden hadden. Er ontstonden enige problemen toen we ons op nr. 418 wilden installeren. Maar goed nu staan we op twee plaatsen. We mochten er niet barbecuen alhoewel we deze al hadden aangestoken. De kolen gingen terug in de zak en werden onder mijn slaapplaats gelegd; ’s nachts werd ik wakker met een soort van nachtmerrie; ik dacht dat ik geroosterd werd op de kolen die onder mij lagen!!!! Gerard wakker gemaakt en toch maar even gekeken of het houtskool smeulde onder in de bak. Gelukkig niet. Verder weer goed geslapen.
Entrechaux 29 juli, heet weer.
Half acht liep de wekker af; zo vroeg waren we nog niet opgestaan maar we hadden een hele ruk voor de boeg. Brood gehaald, ontbeten, de familie Vermooten gedag gezegd. Toch nog even terug naar de winkel want de gasfles was leeg. In Bollène een tray meloenen gekocht voor thuis; deze waren net geplukt dus moest het lukken om ze goed te houden.
Daar gingen we weer via Montélimar, Valence, Vienne en daarna de tolweg op richting Lyon. Het was afschuwelijk druk op de tolweg, diverse opstoppingen vanwege ongelukken, maar goed we schoten op en de meiden achterin waren van het gehobbel verlost. 100 km. voor Lyon stopten we; we troffen het deze keer, schone toiletten en een mooie picnic. Geluncht en de boel weer ingepakt. Gerard startte de motor, maar………..helaas die deed het niet. Samen de bus iets terug geduwd en toen kon Gerard van een hellinkje af rijden en ja hoor de motor sloeg aan. Tegen 13.00 uur kwamen we bij Lyon, file!! We konden niet van rijbaan veranderen dus moesten we door Lyon heen. Wat een crime. Gelukkig viel het achteraf mee. In Chablons een stop gemaakt, die picnic zat stampvol. Weer verder en we kwamen langzaam in de Jura terecht, het landschap veranderde, het werd vriendelijker, glooiend met veel akkerbouw en bossen. Bij Baumes les Dames gingen we van de tolweg af richting Rougemont. In Bonnal vonden we een camping; “Le Val de Bonnal”, een originele naam. Een mooie camping met geweldige sanitaire voorzieningen.
Plaatsje gezocht en de barbecue voor de verandering weer aangestoken. Nadat we koffie gedronken hadden kwam een Franse knul naar mij en hij vroeg om een pilsje?
Het barstte er wel van de beestjes toen we de lamp aanstaken.
Moeder gebeld. Lies en Perry waren alweer weg uit Joegoslavië en zij gingen richting Oostenrijk. Susan was haar kleren kwijt, die had ze over de deur van de douche gehangen. Bleken tussen de rand van de deur en de cabine geschoven te zijn. Met een badminton racket hebben we die eruit gehaald. Gelukkig maar.
Bonnal - Rougement 30 juli, heet
Om 9.00 uur opgestaan; Gerard was al onderweg voor broodjes. Helga zat nog even bij me te praten en daarna ging ik onder de douche. Zo volgde het een weer op het ander. De meiden hadden alles al ingepakt en ben ik met Susan nog even naar het meer gelopen; dat lag er fraai bij. De bus startte meteen. Via Villersexel kwamen we in Lure. Hier begonnen de Vogezen. Even voorbij “Col de la Croix” koffie gedronken. We hadden een kleine plaats, maar wel een mooi uitzicht op Le Thillot. Na de koffie reden we over de “Col de Menil” naar La Bresse en daar moesten we de “Col de Grospierre” nog over en toen zagen we Gerardmer onder ons liggen. Werkelijk schitterend; een camping gezocht dicht bij het meer: Les savins. We werden omringd door dennenbomen, meters hoog, op plaatsje 89. Wel meteen afrekenen. De boel geïnstalleerd en pannenkoeken gebakken voor de lunch. Daarna met z’n drietjes het meer ingedoken. Even was het heel koud maar daarna was het zalig….
Helga en Susan bleven nog wat spartelen en ik liep terug naar Gerard die met de afwas stond te rommelen. Op het einde van de middag liepen we langs het meer naar Gerardmer, gezellig winkelen in de souvenirwinkels. Oorbellen gekocht voor Ilse en voor Will een fles schnapps. Onderweg Louise nog gebeld; alles goed met de familie. Louise en Cor vertrekken zondag pas en vroegen of we zaterdag nog even aan kwamen. Terras opgezocht; Helga en Susan gingen waterfietsen en daarna weer terug naar de camping. Het was broeierig weer. De barbecue weer opgetuigd terwijl Helga en Susan aan het vakantieboek werkten. Zij hebben nog even gebadmintond met Ludovic, een frans jongetje, die uiteindelijk met een dikke kus aan ieder naar zijn ouders liep.
Gerardmer 31 juli, onweer-regen
 Om 3.30 werd ik wakker van wat lichtflitsen en donderslagen. Het onweer bleef tussen de bergen hangen. Snel de was binnen gehaald. Suus was aan het dromen en lachte van: “nu weten we dat dus ook weer “. Vroeg wakker, brood gehaald en net voor de regen de boel ingepakt. Via St. Die op de ”Col de Sades” wat boodschapjes gedaan. Voor de koffie moesten we wachten tot Strassbourg.
Daar wandelden we langs de Marne naar de Cathedraal; deze werd gerenoveerd. Een enorme, prachtige Cathedraal en die wilden we graag van binnen ook bekijken. De meiden waren het hier niet mee eens. Prachtige glas in loodramen met steeds weer een andere voorstelling. Vooraan rechts stond een astronomische klok. Ieder kwartier sloeg de klok en dan veranderde er wat aan de stand van de tekens of een van de figuren bewoog en liep een eindje verder. Naast deze klok stond de engelenpilaar; deze pilaar stamt uit de 13e eeuw en de klok is van 1838. Na deze bezichtiging liepen we verder. We zochten nog een klein cadeautje voor Fransje maar helaas was er weinig te vinden.
Uiteindelijk streken we neer op een terras en konden de bouwstijlen om ons heen bewonderen. Vooral de echte vakwerkhuisjes sprongen eruit. Heel mooi, heel oud, heel veel onderhoud. Uiteindelijk reden we naar Wasselonne waar we een geweldige camping vonden, helaas maar voor 1 nacht.
Wasselonne 1 augustus, bewolkt, warm weer
Even over twaalf uur werd ik wakker van het gelach en gegier van Helga en Susan; zij hadden de grootste pret. Op de camping was het doodstil, toch maar even gevraagd of het iets zachter kon. Verder heerlijk geslapen. ’s Morgens werden we wakker van een mooi fluitconcert. Gerard had al lekkere verse broodjes gehaald. Tegen half tien vertrokken we naar Saverne ofwel “le ville des Roses”, deze stad staat dus bekend om zijn rozen.
Buiten Saverne stegen we tot 410 meter. Boven op deze heuvel zou de fontein “Alsace “ staan; dat was een miezerig klein fonteintje eigenlijk niet het vermelden waard.
Bij Danne reden we het gebied van de Moezel binnen. Sarrebourg is een grote plaats met een oorlogskerkhof; er waren diverse monumenten en tanks langs deze route.
Bij Haute Clocher reden we langs het “parc de la Lorainne” dat deed me denken aan radio Luik met z’n oude franse liedjes. Even verderop in het dorpje Langatte begon de boerenlucht.. Veel veeteelt in de regio. De weg naar Belles Forest liep door een strook met appelbomen, weer eens wat anders dan platanen of steeneiken. Via veel s-bochten en heuvels kwamen we in Angerville les Bisping. De twee meiden achterin waren gaan slapen, zij werden misselijk van al dat gedraai.
Hele stukken akkerland werden afgewisseld door dikke bebossing en dan weer weiden vol koeien. We hadden trek in koffie, dus zochten we een plek, maar dat was niet gemakkelijk in deze omgeving. Uiteindelijk iets gevonden tussen wilde bloemen en die hebben we ook geplukt en gedroogd. Verder over de D999 naar Metz; het landschap bleef glooiend met veel bochten. In Lemud stond een schattig kerkje uit 1832.
Vanuit Metz namen we autoroute naar Luxemburg. Razend druk was het daar, het leek wel een optocht van Nederlandse caravans. We besloten uiteindelijk weer van de autoweg af te gaan en kwamen via kleine dorpjes Luxemburg binnen. In Ettelbruck onze lunch gebruikt. Via omleidingen vonden we de camping in Spa. Vanuit deze camping “les Sources” konden we de stad in lopen. Bij “grill James”hebben we heerlijk gegeten. Terug op de camping werd om 22.00 uur de luidspreker aangezet en wenste de campingbaas ons allen een goede nacht. Daar kregen we een lachbui door.
Spa 2 augustus, bewolkt zonnig
Pistelets gehaald van de laatste franken, ingepakt en om 9.45 richting Verviers gereden, dan richting Luik; Susan en Helga sliepen alweer achterin. De bus is fijn voor 2 mensen maar om de hele route achterin te zitten valt dat tegen.
Na het viaduct Boires over de Geer zaten we alweer in het Vlaamse land. Bij Bilzen gingen we de snelweg af en via de N730 naar Nederland passeerden we diverse dorpen met ieder hun eigen activiteit. In Zutendaal was het boerenklompenkermis, in Wiewersmeer zomerfeesten. Bij Opglabbeek moesten we stoppen voor de wielerronde. In Gruitrode hadden men een “kaarskensprocessie” In Heeze stopten we nog even voor een versnapering en reden toen via Geldrop naar Eindhoven. We gingen eerst even bij Louise langs, daar koffie gedronken en verhalen vertelt; daarna reden we naar de Schermerstraat waar we Susan wilden afzetten. We liepen net naar binnen toen een groen gevaarte op me afvloog. Dat was Ilse dus, zij had op de uitkijk gestaan; of ze ons gemist had!!!
Aan Fransje en Ab ook diverse vakantieverhalen vertelt en daar hoorden Helga en Susan dat ze beiden nog 14 dagen mee mochten naar het Drentse land. Die gezichtjes glunderden helemaal.
Weer heelhuis thuis, alles was goed verlopen op een enkele kuur van de bus na.
We hebben 3458 km. gereden en 430 liter benzine getankt.
Irene
Nawoord
Bij thuiskomst hoorden we natuurlijk ook de verhalen van Ilse over haar vakantie.
Het was wel duidelijk dat dit met zo’n club jongelui vooral “feesten en beesten” was geweest.
Van Eddy en Mary begrepen we ook dat ze gezellig bezig waren en een leuke barbecue met elkaar hadden gehad. |
