Vakantie Pyreneeën - Cevennen
18 augustus tot 8 september 1990
Zaterdag 18 augustus 1990 Eindhoven, kil regenweer
Voor we vertrokken Helga gedag gezegd, ze had zich verslapen en geen tijd meer om te zoenen. Tegen half tien werden we uitgezwaaid door Ilse, Paul en Ine; zelfs Lies de andere buurvrouw stond te zwaaien voor het raam.
We rijden een bekende route via Hasselt, St. Truiden, Namen, Dinant, Givet, Fumay, Revin, Rocroi, Signy-l’Abbaye, Rethel, Reims en Epernay naar Sézanne.
Bij de eerste afslag reden we al verkeerd; ik was echt nog niet wakker en had ook nog niet in de gaten dat ik kaart moest lezen… Onderweg heerlijke koffie gedronken, daar werd ik eindelijk een beetje wakker van. Vlak voor de Franse grens nog even getankt, het regende nog steeds en beloofde niet veel goeds, met 15 graden het leek meer herfstvakantie dan een zomervakantie.
Dan beginnen er spinsels in je hoofd te ontstaan. Over Paul en Ilse zit ik niet zo in, maar Helga loopt me te hard van stapel met die knul uit Maastricht. Het valt niet mee om je eigen boontjes te doppen ondanks de 19-jarige leeftijd. Een stop gemaakt in Epernay. We zaten op een plek waar we enorm veel vignobles zagen, want in deze streek wordt champagne gemaakt. In Sézanne de municipal opgezocht, stelt weinig voor maar is netjes.
 Zondag 19 augustus Sézanne, bewolkt weer
Gerard wilde nog even gebruik maken van de douches en in het zonnetje zitten. De zon was weer snel verdwenen en wij stonden startklaar voor de route van vandaag. Die ging naar Nogent-sur-Seine, Sens, Montargis, Chateroux Limoges, Lelun en Périgeux.
Het bleef gelukkig droog alhoewel we na Sens in de mist terecht kwamen waardoor het meteen een stuk frisser werd. In Nogent getankt, de benzine stond op f.frs. 5,65 ; langs de route du Soleil was die een heel stuk duurder. De zon kwam er steeds meer door en het werd warm en al snel werden de lange broeken verwisseld voor iets luchtigers. In St. Florin-sur-Cher nog een stop gemaakt. Ik had geen zitvlees vandaag; ongedurig was ik.
Limoges is een heel grote stad en bekend om zijn porselein. We werden om de stad heen geleid dus zagen we er weinig van. In Lelun gestopt voor een drankje en na een half uurtje rijden stopten we in Antonne, een klein dorpje vlak voor Périgeux. Het is lekker weer dus kunnen we rustig buiten zitten. Muziek hoeven we niet aan want de krekels vormen hier een geweldig koor. Men heeft hier ook veel honden, bijna ieder huis heeft een “chien méchant”. Een vrij nieuwe camping aan de oever van de Isle, alles ook nog heel schoon.
Maandag 20 augustus Antonne, zon
We werden pas om 9.30 uur wakker. Voordat alle ochtendritueel had plaatsgevonden waren we pas om 10.30 uur vertrokken. In Périgeux hebben we getankt en brood gehaald. Het was benauwd en heet in de cabine van de bus. Het landschap veranderde snel; we reden via Bergerac nog een stukje door de Dordogne wat daarna overging in de Périgord. Tussen Bergerac en Marande kwamen we een leuk wegrestaurantje tegen; gestopt en lekker in het zonnetje gegeten; echt vakantie. Na een uurtje weer op weg naar Pau, hierna moesten we even de weg zoeken naar Laruns. Met een beetje geluk zaten we op de goede weg. De lucht boven de Pyreneeën betrok en er pakten zich donkere wolken samen.
 In Laruns diverse campings bekeken en de camping die het dichts bij het stadje lag kreeg de voorkeur. Zo kunnen we ’s avonds wat wandelen en een terras opzoeken. Gerard ging de tent opzetten en ik op zoek naar de douches. Na deze wasbeurt begon het te rommelen, wat flitsen en natuurlijk regen. De voortent stond, dus we zaten droog. Een glaasje wijn voor Trijn en overleg wat we zouden eten. ’s Avonds het dorp ingelopen, terras gezocht; gekeken of we nog muntjes hadden om te bellen, helaas een nieuwe telefoonkaart was hard nodig. Laat op de avond terug naar de tent gelopen; ik dook meteen het bed in en Gerard bleef nog lezen.
Dinsdag 21 augustus Laruns, zeer laaghangende bewolking
Om kwart voor een werden we wakker door een of ander indringend geluid. Het leek wel of men met stokken op ijzeren pannen timmerden. Gerard werd wakker met de woorden: “Welke idioot maakt zo’n lawaai midden in de nacht.”. Wij kijken, het leek wel een optocht. Ineens hoorden we ook het geloei van koeien en alles werd meteen duidelijk. De koeien met grote bellen om hun nek werden verplaatst van het ene weiland naar het andere. Na een uurtje weer terug het bed in. Niet voor lang want het begon opnieuw, een andere groep kwam nu voorbij. Gelukkig bleef het nadien rustig.
Om 8.30 uur even naar de Wereldomroep geluisterd, geen ANWB oproep voor ons! Het weer is vandaag te slecht om de cols te gaan bekijken; we wachten nog af hoe het vanmiddag zal zijn. Boodschappen gedaan, telefoonkaart gekocht en natuurlijk koffie op een terras. De zon is inmiddels doorgekomen en besproken welke wandeling we zullen maken. We begonnen bescheiden met een wandeling van 4 km. en een hoogteverschil van 70 m. We lopen vanuit Laruns over de Garve d’Osseau naar het kasteel van Espalinque, dan door het dorpje Assouste en via camping Valentin naar de passerelle over de Osseau. Het weer werd steeds slechter dus weer richting ons knusse bus. Ilse nog gebeld, alles was goed thuis. Helga was voor 4 dagen naar Maastricht!!!
 Woensdag 22 augustus Laruns, stralend weer.
De zon scheen door de “luiken” naar binnen vanochtend toen de helikopter weer vertrok. Iedere avond om 20.00 uur landt dit ding achter zijn huis en ’s ochtends om 7.30 uur vertrekt hij weer, waarschijnlijk naar zijn werk. In het zonnetje zitten soezen. Ontbeten en daarna op weg naar de Spaanse grens. Onderweg reden we door het dorpje Eaux Bonnes waar men warme baden kon nemen, goed voor mensen met artritisklachten en voor astmatische- en bronchitispatiënten; goed voor Gerard.
Rond gekeken en informatie opgevraagd en door naar Artouste Fabrège. Hier was het vreselijk druk, veel mensen namen hier het treintje naar Lac d’Artouste op 2000 meter, voor mij hoefde dit niet. We zijn gestopt bij het Lac Fabgrège en
doorgereden naar Cirque d’Anéou dachten we. Helaas verkeerde afslag genomen en kwamen zo in de kloof van Brousset terecht; de omgeving beviel ons goed en we trokken de wandelschoenen aan. We hebben hier een aantal uren gewandeld, het is een prachtige kloof. Tegen 16.00 uur waren we terug, een tennisbaan besproken en ons daar nog een uurtje moe gemaakt. De barbecue opgezet, lekker gegeten en later in de avond naar het dorp gewandeld.
Donderdag 23 augustus Laruns, stralend weer
Tegen 9.00 uur schrokken we wakker; onze wekker, de helikopter, was kennelijk vanochtend niet vertrokken. Ontbeten, kopje koffie, de wandelschoenen aangetrokken en op weg naar Rue Barthèque waar de klim zou beginnen die we vandaag op het oog hadden. Dat viel even tegen, we begonnen op een rotsachtig smal pad omgeven door struiken en bomen. Iedere 25 m. moest ik stoppen. Mijn hart bonsde uit mijn lijf en Gerard leek wel een waterval, trouwens het zweten ging mij ook goed af. Uiteindelijk, na 3 uur klimmen, kwamen we op een weitje terecht. Gerard trok zijn t-shirt uit en hing dit te drogen in de zon. We zochten het enige beetje schaduw op en toen bleek dat we van die plek zo op de camping konden kijken. Later zat ik op de camping met verbazing naar boven te kijken dat we dat helemaal gelopen hadden.
 Na deze pauze moesten we over een bospad vlak langs een ravijn naar beneden lopen en kwamen terecht op een verharde weg, dat was een stuk gemakkelijker bewegen. Terug in het centrum van Laruns een grote pils besteld om onze dorst te lessen en het vocht aan te vullen wat we tijdens deze wandeling waren kwijt geraakt. Op de camping meteen onder de douche, dat was hard nodig. Gerard zou eerst de voortent afbreken en daarna pas douchen. Door mij werd de camping alvast afgerekend zodat we morgenvroeg op tijd konden vertrekken naar de Auvergne. Aardappelsoep en Pyrenese niertjes gegeten.
Vrijdag 24 augustus Laruns, heet, later regen
Weer een dag van vertrek. We moesten ontbijten in de schaduw, de zon was al erg heet.
Ingepakt en op weg naar de Col d’Aubisque met gemengde gevoelens. We reden voor mij meestal aan de goede kant d.w.z. tegen de rotswand zodat ik niet in de diepte kon kijken.
Om 12.00 uur waren we al boven, dat viel mee. Een foto gemaakt bij de hoogtepaal.
 Mogelijkheid tot skiën heeft men hier meer dan genoeg in de winter. Veel hotels, veel chalets. Diverse souvenirwinkels met leer en pottenbakkerspullen; ook een imker, waarbij we allerlei soorten honing konden proeven. De honing van de bloemen uit de bergen is behoorlijk sterk. We hebben honing van rododendrons gekocht, fluweel zacht, erg lekker. Daarna daalden we af naar Argelès Gazost, waar we een pittig stuk schapenkaas hebben gekocht en toen kwam er een onverwachte regenbui. We moesten nog hard lopen om enigszins droog de bus in te stappen.
Het bleef regenen en onweren; in Lourdes getankt, van de stad weinig gezien. Veel te veel nattigheid. Via Tarbes, Castelnau, Bologne, Samatin, Isle Jourdain naar Gaillac. Hier vonden we een hele rustige camping gelegen aan de Tarn. De boel geïnstalleerd, de barbecue aangestoken en lekker zitten knoeien, we hielden het amper droog onder het eten. Daarna het dorp in met plu, om moeder van Gool te bellen. Zij is jarig 24 augustus. Een telefoon met kaart gevonden tegenover het Café des Sports; daar was het behoorlijk druk vanwege een boulewedstrijd. Even staan kijken, het ging er verwoed aan toe. Daarna terug naar de camping die we net op tijd bereikten want er kwam weer een forse bui aanzetten. Tot laat in de nacht gekaart, we hadden geen van beiden zin het bed in te duiken; het was behoorlijk benauwd in de bus.
Zaterdag 25 augustus Gaillac, bewolkt weer
Opgestaan, ingepakt en weg gereden richting Gordes. Veel vignobles een deze streek. In St. Martin Laquésie hebben we een aantal flessen wijn gekocht, afwachten hoe deze smaken. Na het dorpje La Faillade zagen we een aardige picknick, dus koffie drinken. Via Villefraude naar Figeac waar we ook stopten. Leuke markt, mooie tas gekocht. Via een aantal aardige dorpjes kwamen we terecht in Entrayges, leuke plaats. We konden vanaf de camping via een passerelle naar het stadje lopen. Jammer dat er weinig te doen was. Maarten gebeld voor zijn verjaardag en ook nog even geluisterd bij onze meiden. Alles goed.
 Zondag 26 augustus Entrayges, regen en zon
We werden wakker getikt door regen. Half tien, tijd om naar het nieuws te luisteren. Zij gaven aan dat het in Frankrijk overal mooi weer was, nou mooi niet al drie dagen regen. Naar het dorp gewandeld voor brood, bij de VVV binnengelopen en wat informatie van de omgeving meegenomen. We besloten om een fiets te bespreken voor morgen, maar helaas was de fietsenverhuur dicht. Terug naar de camping en mijn leesboek nog even ter hand genomen, dat was bijna uit.
Maandag 27 augustus Entraygues, somber weer
We waren vroeg wakker en teleurgesteld door het weer. Alles was klam in onze voortent. Om goed wakker te worden ging ik douchen, terwijl ik het water liet lopen tot het goed heet werd hoorde ik onder het plankier een akelig gebrom. Daar snapte ik niets van totdat ik drie grote, harige spinnen er onder vandaar zag komen, het werd hen te heet denk ik, maar mijn zin om te douchen was nu wel over. Aan het ontbijt zitten dubben wat we zouden doen. Uiteindelijk besloten om maar verder te trekken, ingepakt, afgerekend en hopelijk op weg naar zonniger oorden.
In Espalion hadden we de eerste benzinestop. We reden door mist en een schraal zonnetje. Vanaf Bouzob naar Gabriac reden we “virages” en schoten niet echt op. Even voorbij La Mothe zijn we gestopt; de wegen zijn hier erg toeristvriendelijk; veel picknicks met uitzicht op de Lot, die we vanaf Espalion al volgden. Onbedoeld kwamen we over een aantal Cols zoals de Col de Montmiral (1046 m). Via Florac reden we naar de Col de la Creste, hierna nog een aantal “virages” en daarna een redelijke rechte weg naar Alès, waar we wederom stopte voor boodschappen en benzine. Toen door naar Mas Fran Val, dat was een afknapper, afgebakende kleine plaatsen. Omgedraaid en de Municipal opgezocht, daar hadden we in ieder geval een ruime plek, het sanitaire is niet geweldig. We hebben hier wel tot heel laat buiten gezeten, heerlijk weer, toch vallen de blaadjes al.
Dinsdag 28 augustus Uzes, warm weer
Vroeg de camping van Uzes verlaten en op weg naar Anduze. We hebben onze plek gevonden op “Le Pradal”, een camping tussen 2 bergtoppen en gelegen aan de Gardon. Er ligt een zwembad met daarnaast een tennisbaan. Er is een winkel en een bar bij de receptie. Het was heet vanmiddag, geen zuchtje wind en Gerard had het goed benauwd. Op het einde van de middag naar het centrum van Anduze gelopen voor boodschappen en ons tegoed gedaan op een leuk terras. Voor Ilse en paul een leuke knoflookpot gekocht. Terug naar de camping, dat was het heerlijk. Er stond een windje en de barbecue deed het daar goed op. Lekker gegeten en in de bar een heerlijke koffie gedronken. Het thuisfront gebeld en verteld waar we nu zaten. Moeke ook nog gebeld, zij miste me zo. Alles verder in orde.
Woensdag 29 augustus Anduze, warm weer
Vandaag helemaal niets gedaan buiten lezen; “de oorlog van ’t lam”, van Jan den Hartog. Goed boek, alhoewel ik niet van deze schrijver houd. Getennist, barbecuetje en naar bed.
 Donderdag 30 augustus Anduze,
somber weer/regen
Vroeg in de ochtend werden we wakker van een fikse regenbui en flink onweer. Tegen 10.30 uur pas opgestaan en toen was het droog; de zon probeerde er zelfs doorheen te komen. We zouden naar St. Gen du Gard rijden en daar Le Train Vapeur Cévennes nemen. Begin van de middag stapten we in het treintje en reden via het bamboebos naar Anduze en weer terug. We zaten amper in de camper of het begon weer te regenen. We moesten nog naar de Supermarché. Bij thuiskomst moesten we geultjes om de voortent graven om het water buiten te houden. De was natuurlijk zeiknat; maar goed dan maar een neut en een boek en ’t leven is weer goed.
Vrijdag 31 augustus Anduze, stralend weer
Vroeg wakker, Gerard wilde meteen van de zon genieten. Naar het dorp gewandeld voor koffie en een krantje; een Naf-Naf t-shirt voor Helga gekocht.
In de middag naar de “Bamboeserai” gelopen; ongeveer 2 km. Erg onder de indruk waren we er niet van. Op de terugweg twee tuinfakkels voor Paul gekocht. Gezwommen met Gerard, verder de krant gelezen:
 KUNST & CULTUUR:
Men spreekt in de krant van een revolutionaire wedergeboorte en dat de geschiedenisboeken zullen moeten worden herschreven, theorieën moeten worden herzien.
Dat is te danken aan de schoonmaak van de fresco’s in de kapel in Florence waar bijna zes eeuwen geleden de renaissance werd geboren.
De heropening van de kapel komt haast letterlijk neer op een nieuwe renaissance, een wedergeboorte. Onder vuil en roet kwam een ongekende kleurenpracht boven, het werk van een bescheiden jongeman, Masaccio, die het grote voorbeeld werd voor Michelangelo.
Zaterdag 1 september Anduze, stralend weer
Lang uitgeslapen omdat we vannacht niet in slaap konden komen door al het verkeer; het was enorm druk op de weg. Iedere 1e september wordt in de Cévennes het feit herdacht dat zo’n 20.000 protestante mensen de katholieken in de Middeleeuwen overleefd hebben. Koffie gedronken en daarna besloten we om langs de Gardon naar Anduze te lopen; zo kon ik mijn nieuwe slippers inlopen dacht ik, fout dus!! In Anduze snel een terras gezocht en mijn slippers geruild met die van gerard; geen geweldig gezicht maar ik kon beter op deze herenslippers vooruit en Gerard had geen moeite met mijn “gezondheidslippers”. Even naar huis gebeld. Ilse erg enthousiast over de sleutel van hun nieuwe huis op 21 september. Voor Helga was het op school weer hard aanpoten, verder alles goed.
Zondag 2 september Anduze, stralend weer
Het was fris afgelopen nacht en nu scheen de zon weer volop. We besloten om een kleine “randoneé” te maken. De rugzak ingepakt en tegenover de camping het pad ingelopen. We stegen circa 200 m. op een verhard pad. Over de top heen kwamen we Nederlanders tegen. Zij waren naar het museum Désert gelopen en hadden daar een dienst mee gemaakt van de Hugenoten, wat zij heel indrukwekkend vonden. Wij kwamen terecht in een heel klein dorpje, Géneraques, dat lag 1 km verder dan de Bamboeserai; de weg terug was dus bekend. Nog een uurtje getennist en de dag was alweer voorbij.
Maandag 3 september Anduze, stralend weer
Vroeg uit de veren, weinig brood aan de bar, mensen hadden zeker trek vandaag. Het is weer goed heet in de zon en vandaag zouden we de voortent afbreken zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken, wel jammer want het weer is geweldig. Voordat we naar het dorp liepen zijn we eerst gaan zwemmen het water was ijskoud maar werkte heerlijk verkoelend. Een nieuwe wegenkaart van Frankrijk gekocht. Terug op de camping heeft Gerard menig zweetdruppeltje gelaten door het afbreken. Gegeten en later met onze Belgische buurtjes koffie gedronken op het terras. ’s Avonds hebben we hier ook met z’n viertjes aan de borrel gezeten. Ook de Duitse jongelui die achter ons stonden kwamen een pintje pakken. Madame wenste ons om 11.30 uur “bonne nuit” en zette ons de bar uit.
 Dinsdag 4 september Anduze, stralend weer
Op tijd opgestaan, de boel ingepakt en afgerekend. De 40% reductie gold enkele voor de staanplaats; het scheelde een kleine f.frs 100,--. De Belgen uit Herenthals vertrokken naar de Hérault en wij reden in een ruk door naar Orange. Het was warm en druk bij de oudheden zoals de Arc de Triomphe en het antieke theater. Rondgelopen over de site en na de lunch reden we naar Suze de la Rousse over een smalle weg tussen de “Vignobles”. Hier en daar was men al begonnen met het plukken van de druiven. Tussen kale velden waar men de zonnebloemen geoogst had reden we naar Grignan.
Tegen vier uur kwamen we op de Municipal in Crest aan. De zon scheen weer volop en een plek was snel gevonden. Er stond een Rotterdams echtpaar dicht bij ons en zij kwamen vertellen hoe geweldig zij onze camper vonden. Zij hadden een heel kleine Eriba caravan en noemden dat een hemelbed op wielen. Rond etenstijd het stadje in gelopen om iets te eten. Weinig keus aan restaurantjes; we streken neer bij “Le Nautile” op een heerlijk terras. Weer even naar huis gebeld; alles ging goed in Eindhoven. Helga had het druk met school.
Woensdag 5 september Crest, stralend weer
Vroeg wakker, de zon scheen volop dus konden we heerlijk buiten ontbijten en de Rotterdamse dame kwam langs want ze wilde een plaatje schieten van ons; ze vond ons zo’n schattig stel.
Op weg, allereerst naar een postkantoor voor geld. Daarna namen we de autoroute van Valence tot aan Vienne. In Lyon op een air gestaan, was niet geweldig, leek meer op een fabrieksterrein.
In Châlon-sur-Saone namen we de Route National naar Autun en vandaar reden we door het zuidelijke deel van de Morvan naar Château Chinon. Ik heb eerlijk gezegd weinig van de omgeving gezien, een baaldag was mijn lot vandaag. De camping gezocht, deze lag erg hoog, gegeten en naar het stadje gewandeld. Moeke gebeld hoe het bij de dokter was geweest, alles was goed dus kan ze er voorlopig tegen.
 Donderdag 6 september Château Chinon, stralend weer, wel fris
De zon scheen al volop toen we opstonden. We besloten om een stukje door de Morvan te rijden. We gingen op weg naar Barrage de Pannesière. Hier koffie gedronken met croissants, die hadden we ’s ochtends nog kunnen bemachtigen. Via een smalle weg reden we naar L’Huis Picard, over de Yonne naar Vauclaix en door naar Montsauche; we zochten het Maison du Parc, helaas niet te vinden. In Les Settons aan het meer vonden we een VVV, waar we enkele folders over de Morvan kregen. Koffie gedronken aan het meer en verder naar Saulieu. Het landschap heeft inmiddels iets weg van Zuid Limburg. De lucht betrok. Via Montbard, Châtillon-sur-Seine naar Chaumont; in dit stadje hebben we rond gekeken. Weinig te beleven.
 Nu staan we in Andelot helemaal alleen op de camping. Geen Gardien te bekennen. Het dreigde weer te gaan regenen. Jammer dat we terug gaan, maar de vakantie zit erop. Inmiddels de dame gesproken die kennelijk de camping regelt. Voor vanavond betaald. Er kwam nog een stel Nederlanders de camping opgereden maar die hielden het meteen al voor gezien, dus staan we nog steeds alleen. Een paar uur later bleek dat er nog meer gekken zijn dan wij alleen; een Duits stel kwam er staan en na het eten drie Engelsen. Zij hadden haast, de lucht zag inmiddels zwart en de drie tentjes moesten worden opgezet. Wij zagen dat vanuit de bus gebeuren. Net op tijd klaar…
Vrijdag 7 september Andelot, bewolkt, koud weer
Slecht geslapen door de stuw achter ons. Gerard heeft het dak weer dicht gedaan, waardoor de herrie een stuk minder werd. Onderweg werd het weer steeds slechter. Nog snel wat brood en kaas gekocht zodat we iets te eten hadden onderweg. In Bouillon was het zeer vies weer; smerige regen.
Vanuit Weert naar huis gebeld dat we onderweg waren. Jammer dat de vakantie er weer op zit. Genoten van diverse streken in Frankrijk en van het mooie weer.
Zondag de vakantie afgesloten met een lekker etentje in Son.
Irene |
